Zaćmienie Słońca

Woreczko na stanowisku (06:11:54) i w akcji (06:13:10, wzeszło Słońce)

Zaćmienie było pierścieniowe (annular), widoczne na Pacyfiku i w południowej części Chile i Argentyny. Pas zaćmienia pierścieniowego przebiegał również przez Wyspę Wielkanocną. Ma ta wyspa szczęście do zaćmień, poprzednie całkowite zaćmienie Słońca obserwowane było tam 11 lipca 2010 roku (po 1400 latach bez )! Pokusa obserwacji zaćmienia była wielka, ale... Pierścieniowe zaćmienia widzieliśmy już kilka lat wcześniej w Tunezji (zaćmienie 3 października 2005 roku). W Chile obserwowaliśmy całkowite zaćmienie 2 lipca 2019 roku. Na Wyspie Wielkanocnej też już byliśmy. Wybór padł na Hawaje!

  Polecieliśmy zatem na Hawaje na blisko trzy tygodniowy urlop. Zahaczyliśmy też o Los Angeles, ale naszym celem było zaćmienie Słońca obserwowane z okolic słynnego obserwatorium Mauna Kea na bajkowej Big Island (Hawai'i). Oczywiście byliśmy poza pasem zaćmienia obrączkowego, ale łapaliśmy się na około 52% fazy zaćmienia!

  Rano przed świtem wyruszyliśmy z Kona w kierunku Mauna Kea.

  Efemeryda dla naszego punktu obserwacji (Hawaje, Big Island, podnóże Mauna Kea i Mauna Loa) (czas HST / wysokość / azymut) (wg TimeAndDate.com – Annuals Solar Eclipse of 2024 Oct 2):

• Magnitude – 0.619; obscuration – 51,26%; duration – 2h11m53s

• Partial begins – Sun below horizon

• Sunrise – 6:13:06 / 0.1° / 94°

• Maximum eclipse – 6:46:42 / 7.1° / 97°

• End of partial eclipse (C4) – 7:56:25 / 23.3° / 103°

Pozycja obserwacji: 19°39'53.9"N, 155°28'08.3"W

  Naszym miejscem obserwacji było zbocze Mauna Lea z widokiem na sąsiednie Mauna Kea. Przyjęło się, że najlepszym niebem na półkuli południowej, jest pustynia Atakama ze znajdującymi się tam obserwatoriami (np. Obserwatorium La Silla, Paranal Observatory ESO), tak najlepsze niebo nad półkulą północna jest nad Mauna Kea. Obserwatorium Mauna Kea Observatory na wysokości 4200 m n.p.m. jest jednym z najwyżej położonych obserwatoriów astronomicznych oraz lokalny mikroklimat o niskiej wilgotności pozwala na obserwacje w podczerwieni. Z Mauna Kea na naszej półkuli może konkurować obserwatorium Roque de los Muchachos Observatory na La Palmie na Wyspach Kanaryjskich.

  Rozlokowaliśmy się na zboczu Mauna Lea przy asfaltowej drodze prowadzącej do Mauna Lea Observatory. Odjechaliśmy kilka mil na południe od highway 200. Kilka dni wcześniej próbowaliśmy dojechać do tego obserwatorium, ale po przejechaniu wijącej się pośród lawowisk asfaltowej wstążki, dojechaliśmy do miejsca, gdzie droga została zalana lawą i jechać dalej już nie można było! 2 października, kilka minut przed wschodem Słońca, w małej zatoczce na lawowisku, zrobiliśmy nasze stanowisko obserwacyjne.

Zrobiłem kilkanaście zdjęć („z ręki”). Aparat fotograficzny nie był „astrofoto” , ale udało się zrobić kilka zdjęć na których widać również plamy (grupy, sunspot). Tym razem na tarczy Słońca było kilka dużych grup.

Aparat DMC-TZ70 z obiektywem Leica – 1 pixel obrazu to ~2,5" łuku (2,518") czyli 1' = 60" = ~23,83 pixeli.
Błąd czasu ~5 sekund.

  Czas zdjęć local time HST (UT+10h).

Zaćmienie

Początek

Pierwsze zdjęcia. Kilka minut do wschodu Słońca, na horyzoncie w tym miejscu są małe chmury.

Słońce wzeszło i co? Nie przewidziałem, że będzie tak jasne i ten-tego

Pora założyć filtr Baader do Panasonica TZ70 i focić

Czas maksimum! 06:46:40 HST

Czas maksimum! 06:46:40 HST, Panasonic TZ70 już nie ten, ale daje radę...

Tyle na niebie, a wokół iście KOSMICZNY KRAJOBRAZ

Tyle na niebie, a wokół iście KOSMICZNY KRAJOBRAZ . Widok na obserwatoria: Mauna Kea Observatory, Mauna Lea Observatory i HI-SEAS Analog Habitat.

Wracamy na niebo

Po fazie maksimum, pomiędzy widokami okolicy, zachwycaliśmy się dużymi grupami plam na Słońcu (grupy plam: 3848, 3842, 3841, 3839+3844, 3843, ...).

Czekamy na koniec 07:56:25

Poniżej wszystkie udane zdjęcia, w oczekiwaniu na koniec zaćmienia (boldem te najlepsze)

Plamy słoneczne

W następne dni po zaćmieniu fotografowałem plamy (sunspots) na Słońcu. Jakość zdjęć z LUMIXa już nie powala! Po czyszczeniu matrycy, doskonała optyka Leica, już nie wróciła do fabrycznego justowania! Na fotkach widać plamy i ich półcienie.
  Zdjęcia nie skorygowane na kierunek północy. Zdjęcia bazowe, jak wyglądała tarcza Słońca danego dnia (z dokładnością ±0,5 godziny), skopiowane z portali ©: SpaceWeatherLive.com i SOHO Movie Theater.

Widoczne na tarczy Słońca duże grupy plam (szczególnie grupa 3842) wywołały po kilku dniach widowiskowe zorze polarne. W nocy z 10 na 11 października niemal w całej Europie widać było piękne i intensywne zorze. Liczyliśmy, że i nam będzie dane je obserwować. W nocy z 11 na 12 października lecieliśmy z Los Angeles do Warszawy nad północną Grenlandią i Islandią. Niestety, zorzy już nie było widać.

Około 9 października w pobliżu Słońca przeleciała kometa C/2023 A3 (Tsuchinshan–ATLAS). Po 11 października zaczęła być widoczna gołym okiem nad zachodnim horyzontem po zachodzie Słońca.

4 października 2024 r.

5 października 2024 r.

6 października 2024 r.

7 października 2024 r.

9 października 2024 r.

Księżyc

Sprzęt, miejsce obserwacji

Aparat: LUMIX Panasonic DMC-TZ70; obiektywy: Leica DC VARIO-ELMAR 1:3.3-6.4/4.3-129 ASPH

Aparat: Nikon D7000; obiektywy: Sigma 17-70 mm

Aparaty: Telefony Samsung S23

Punkt obserwacji: Hawaje – 19°39'53,67"N 155°28'08,36"W.

Zobacz również

2024 – Kometa C/2023 A3 (Tsuchinshan–ATLAS)

2019 – Obserwatorium La Silla (Chile)

2017 – Paranal Observatory ESO (Chile)

Inne obserwacje

Linki zewnętrzne

Wikipedia (EN) – Solar eclipse of October 2, 2024

TimeAndDate.com – 2 October 2024 Annular Solar Eclipse

NASA – Solar Eclipse of 2024 Oct 2

EclipseWise.com – Annular Solar Eclipse of 2024 Oct 2

SpaceWeatherLive.com •  SOHO Movie Theater  •  SDO | Solar Dynamics Observatory

APOD (Astronomy Picture of the Day) – Eclipse at Sunrise  •  Annular Eclipse over Patagonia  •  Ring of Fire over Easter Island  • 

helioviewer.org – www.helioviewer.org

Wikipedia – Kometa C/2023 A3 (Tsuchinshan-ATLAS)