Gdy meteoryt napotyka Ziemię, oznacza to katastrofę. Czasem także dla Ziemi, a zawsze dla meteorytu. Gość ten przybywa z innych światów, gdzie nie ma powietrza, wody, gdzie niewiele waży. Nawet gdy przedrze się przez atmosferę naszej planety, trafi na bardzo wrogie środowisko. Ma szansę przetrwać tylko wtedy, gdy ktoś go znajdzie i zapewni opiekę. (Andrzej S. Pilski)

Kolekcjonowanie meteorytów to nieziemska pasja. Zdobywasz pierwszy kamień i kiedy bierzesz go do ręki możesz przepaść na zawsze. Oto kawałek Kosmosu jest Twój! Zadajesz sobie pytanie - skąd wziął się ten przybysz, jak dotarł do Ziemi? Szukasz informacji w Internecie i wertujesz książki. Przy każdym kolejnym meteorycie historia się powtarza. Z czasem wiesz coraz więcej i chcesz mieć coraz więcej... (Wadi; artykuł Kosmos może być w zasięgu ręku)

Na początku 2010 roku spotkaliśmy na wystawie w PKiN w Warszawie, naszego kolegę Pawła Żochowskiego. Paweł jest miłośnikiem meteorytów oraz pracownikiem Muzeum Techniki. Od słowa do słowa, padła z jego strony propozycja zorganizowania wystawy meteorytów w muzeum. Pomysł wydał nam się ciekawy i do zrealizowania. Umówiliśmy się na następne spotkanie już w muzeum by na miejscu omówić szczegóły.

  Gdy zobaczyliśmy główną salę wystawienniczą, w której miała być zorganizowana wystawa, trochę zaczęliśmy mieć wątpliwości czy podołamy? Sala była olbrzymia! Miała około 400 m² powierzchni! A my tylu meteorytów nie mamy, żeby zapełnić gabloty. Ale stwierdziliśmy, że następna taka okazja może się szybko nie trafić – centrum Warszawy, duża powierzchnia i pomoc ze strony szacownej instytucji. Czemu nie spróbować? Ok, robimy wystawę!

Gdy już lekko ochłonęliśmy po spotkaniu, ponownie naszły nas wątpliwości. Nie mieliśmy doświadczenia w takich przedsięwzięciach, a sam zapał i kilka okazów to za mało. Pomyśleliśmy o Andrzeju S. Pilskim – „Wielkim Bracie” polskiej meteorytyki. Andrzej wielokrotnie organizował tego typu wystawy, pracował w Muzeum Kopernika we Fromborku, zna się na meteorytach, jak mało kto w Polsce – takiego partnera potrzebowaliśmy. Jeden telefon do niego i nadzieja na powodzenie wystawy wróciła. Drugi problem – skąd wziąć ładne i reprezentatywne okazy, też rozwiązał się szybko po kilku telefonach i e-mailach do zaprzyjaźnionych kolekcjonerów. Każdy z ochotą zadeklarował pomoc i najlepsze meteoryty ze swoich zbiorów.

  Andrzej przyjechał do Warszawy na pierwsze robocze spotkanie. Muzeum reprezentowali Paweł Żochowski i plastyk Andrzej Kłosek. Wszyscy mieliśmy taki zapał do pomysłu, że natychmiast zaczęły powstawać plany wystawy: forma i lokalizacja gablot, zakresy tematów do zaprezentowania i kilka „mocnych” dodatków (wielka piaskownica z elipsą spadku, olbrzymie banery, gablota z możliwością dotknięcia meteorytu oraz mnogość plansz wyjaśniających czym są i przybliżających meteoryty).

  Po spotkaniu rozjechaliśmy się do domów i przez kilka miesięcy z mozołem przygotowywaliśmy okazy, plansze, gabloty oraz rozwiązywaliśmy wiele pojawiających się po drodze problemów organizacyjnych i kompetencyjnych. Nie było łatwo! Ale uważamy, że warto było poświęcić czas i pracę na zorganizowanie Wystawy Meteorytów „KOSMOS w zasięgu ręki”.

  Historię tworzenia wystawy opisaliśmy w artykule Kosmos może być w zasięgu ręku opublikowanym w numerze 2 kwartalnika METEORYT z 2010 roku.

Uroczystego otwarcia wystawy dokonali profesorowie Łukasz Karwowski z Uniwersytetu Śląskiego i Andrzej Manecki z AGH. Organizatorami byli: Jan Woreczko (PTMet) & Wadi i Andrzej S. Pilski (PTMet, IMCA). Wystawa była czynna od 1 czerwca 2010 roku (przez trzy miesiące) w siedzibie Muzeum Techniki w Warszawie (Pałac Kultury i Nauki).